DEJAN ATANACKOVIĆ: Sanacija štete odmah posle 3. aprila

Dejan Atanacković

Vizuelni umetnik i pisac, kolumnista NIN-a, dobitnik NIN-ove nagrade za roman godine, jedan od osnivača Ekološkog ustanka.

SANACIJA ŠTETE ODMAH POSLE 3. APRILA

MORAMO momentalno obustaviti sve štetne pojave i projekte koji su u toku, bilo da je reč o korupciji, neprimerenoj i nezakonitoj gradnji, infrastrukturnom, saobraćajnom, ekološkom ili kulturnom narušavanju grada i kvaliteta života u gradu.

MORAMO se posvetiti sanaciji štete koja je nad gradom počinjena tokom decenije naprednjačke vladavine i doći do dobrih, kreativnih i trajnih rešenja za odnos prema obeležjima kriminala i korupcije koje režim za sobom ostavlja.

Sem izlaženja na kraj sa naprednjačkom devastacijom, potrebno je fokusirati se i na probleme za koje grad nije nikad imao dobra rešenja. MORAMO ulagati u kulturnu decentralizaciju Beograda. Zajedno sa građanima osmisliti kulturne sadržaje daleko od centra grada.

Beogradu MORAMO vratiti bioskope, revitalizovati postojeće kulturne centre i otvoriti nove, a savremenoj kulturi dati prostor i mogućnost da pametno i kreativno utiče na grad. Potrebno je osetno povećati gradski budžet za kulturu, osnažiti strukovna udruženja samostalaca, kao i ulogu savremenog umetnika u društvu.

Beograd je prepun značajnog a zanemarenog arhitektonskog nasleđa XX veka, moderne arhitekture između dva rata i posleratne socijalne arhitekture, čijem valorizovanju i održavanju grad nikada nije posvećivao dovoljnu pažnju.

MORAMO raditi na oslobađanju istorijskih slojeva grada od investitorskih krpelja, omogućiti da se Beogradska tvrđava konačno nađe na listi svetske baštine UNESCO-a, investirati u arheološka istraživanja i sprečiti gradnju na mestima od arheološkog značaja.

Pitanja ekologije tiču se osnovnih funkcionalnosti grada, obnovljivih izvora energije, javnog saobraćaja, a najhitniji problemi tiču se rešavanja tretmana otpadnih voda, problema odlaganja smeća na celoj teritoriji Beograda, kao i nedovoljne i neadekvatne reciklaže.

Da bismo o Beogradu mogli da razmišljamo kao gradu jednakih mogućnosti, neophodno je posvetiti se problemima dostupnosti, kao i učešća u javnom životu i donošenju odluka u vezi s tim od strane osoba sa invaliditetom

Inkluzija nije tema koja se tiče drugih i drugačijih, već svih građana Beograda.